MYKWA

W Birczy znajduje się mykwa, która została zbudowana prawdopodobnie w XIX w. Mykwa to w judaizmie zbiornik z bieżącą wodą (niekiedy basen) do ablucji oraz mycia naczyń skalanych nieczystością rytualną. Od średniowiecza łączona była z łaźnią - również określaną tą samą nazwą.Osoby przechodzące na judaizm musiały odbyć rytualną kąpiel w mykwie – twilę, w obecności trzech świadków – Bejt din. W czasie takiej kąpieli woda powinna pochodzić z naturalnego źródła (np. deszczu), a odbywająca ją osoba powinna zanurzyć w wodzie całe ciało.Mykwę należy zbudować na ziemi lub jako nieodłączną część istniejącego budynku. Łazienki, jacuzzi lub przenośne wanny nie mogą być używane jako mykwy. Mykwa musi zawierać co najmniej 750 litrów wody deszczowej, która się do niej dostała zgodnie z bardzo szczegółowymi przepisami. W szczególnych wypadkach, kiedy nie mamy dostępu do wody deszczowej, dozwolonym jest używanie wody pochodzącej ze śniegu lub lodu naturalnego. Także w tym wypadku istnieją bardzo szczegółowe przepisy co do transportu itp.Wokół pojęcia mykwy krążą w społeczeństwie różnego rodzaju mylne poglądy. Zanurzanie się w wodzie związane jest, w sposób oczywisty i naturalny z czystością. Dodatkowo komplikuje sprawę fakt, że w trakcie historii władze zabraniały Żydom kąpieli w rzekach. Chasydzi codziennie przed modłami odbywają podobną kąpiel, wszyscy mężczyźni są natomiast zobowiązani do tego przed świętem Jom Kippur. W judaizmie ortodoksyjnym żydówki powinny odbywać kąpiele po każdej menstruacji, a także przed swoim weselem i po porodzie. Wszystko to razem przyczyniło się do pomieszania pojęć pomiędzy higieną a wymogami czystości rytualnej. Nigdy co miesięczna mykwa nie zastępowała wanny lub prysznica.

Zdjęcia przedstawia mykwę w Birczy