Żydzi byli obecni w Birczy już w 1570r. Na początku XVIII w. istniała tutaj gmina żydowska z bożnicą i cmentarzem. W 1824 r. miasteczko miało zaledwie 615 mieszkańców, w tym 144 Żydów. W połowie XIX w. rabinem był tu Szmuel Szapiro. Po wybuchu II wojny światowej Bircza znalazła się w niemieckiej strefie okupacyjnej. W mieście zgromadziło się ok. 2500 Żydów, którzy uciekli z okupowanej przez Niemców zachodniej Polski. Pod koniec czerwca 1941 roku Hitlerowcy ponownie zajęli miasteczko i utworzyli getto dla Żydów z Birczy i okolicznych wsi. Znaleźli się w nim także Żydzi przesiedleni z getta w Pruchniku. Do pierwszej egzekucji doszło w kwietniu 1942 r., gdy Gestapo i SS rozstrzelało za miastem ok. 50 Żydów. W kilku następnych egzekucjach na Kamiennej Górze zginęło ponad 150 Żydów. Natomiast w lipcu na stoku góry Wierzysko zgładzono kolejnych 800 mieszkańców birczańskiego getta. We wrześniu tego samego roku ponad 100 Żydów Niemcy zastrzelili w lesie na Kamiennej Górze. Resztę przesiedlili do getta w Przemyślu. W pobliskiej Łodzince Górnej 1 stycznia 1944 r. gestapo zastrzeliło 7 Żydów, których ukrywała polska rodzina Gerulów.
żródło: http://www.sztetl.org.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz